Przejdź do zawartości

Sven-Åke Nilsson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sven-Åke Nilsson
Data i miejsce urodzenia

13 września 1951
Malmö

Wzrost

172 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Mistrzostwa świata
złoto Montreal 1974 Druż. na czas
srebro Yvoir 1975 Start wspólny (A)
brąz Barcelona 1973 Druż. na czas

Sven-Åke Nilsson (ur. 13 września 1951 w Malmö) – szwedzki kolarz szosowy, trzykrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze Sven-Åke Nilsson w 1973 roku, kiedy wspólnie z Tordem Filipssonem, Lennartem Fagerlundem i Leifem Hanssonem zdobył brązowy medal w drużynowej jeździe na czas na mistrzostwach świata w Barcelonie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Montrealu w tej samej konkurencji reprezentacja Szwecji w składzie: Tord Filipsson, Lennart Fagerlund, Bernt Johansson i Sven-Åke Nilsson zdobyła złoty medal. Nilsson zdobył też srebrny medal w wyścigu ze startu wspólnego amatorów podczas mistrzostw świata w Yvoir w 1975 roku. W zawodach tych wyprzedził go jedynie Holender André Gevers, a trzecie miejsce zajął Włoch Roberto Ceruti. Ponadto wygrał między innymi Tour d'Algérie w 1975 roku, Tour de l’Avenir w 1976 roku, Tour de Corse w 1979 roku, Setmana Catalana de Ciclisme w 1981 roku oraz Grand Prix d'Isbergues w 1982 roku. W 1982 roku zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej Vuelta a España, wygrywając przy tym jeden etap. Pięciokrotnie startował w Tour de France, zajmując między innymi siódme miejsce w 1980 roku i ósme rok później. Dwukrotnie startował w Giro d’Italia, najlepszy wynik osiągając w 1983 roku, kiedy zajął 27. miejsce. W 1972 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Monachium, zajmując 44. miejsce w wyścigu ze startu wspólnego oraz szóste w drużynowej jeździe na czas. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk w Montrealu zajął odpowiednio 29. i 7. miejsce. Jako zawodowiec startował w latach 1977-1984.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]